มองดูเวลาจะไม่เหลือแล้วนะ
มองดูท้องฟ้ามันจะเช้าแล้วนะ
หันมองดูดวงตาตอนนี้ ทำไมมันช่างอ่อนล้า
มันนานเท่าไรก็ไม่รู้แล้วนะ
มันนานจนลืมว่าสิ่งไหนกันนะ
หันมองดูโคมไฟอีกที ทำไมมันมืดอย่างนี้
หัวใจของฉันมันหมดไฟ ขอใครสักคนได้ไหม
มากอดฉันสักครั้ง มาจุดไฟให้ฉัน
ช่วยมาเติมความหวัง ให้ฉัน
ช่วยคืนเวลาที่มันสดใส
ที่ทำอะไรก็ดูช่างมีความหมาย
คืนที่ได้นอนและไม่ต้องคอยร้องไห้
วันที่ชีวิตยังไม่ต้องแบกรับ
วันที่ชีวิตไม่ต้องคิดมากนัก
รักใครก็ไม่ต้องกังวล ว่าเราดีพอกันไหม
จะทำอะไรก็ไม่ต้องแคร์
ฟังเพลงอะไรก็ไม่ต้องแชร์
แค่เป็นตัวเอง แค่ได้เป็นฉันก็พอ
ยิ่งเดินเท่าไรก็ดูยิ่งไกล
ยิ่งมองใครๆ ก็ยิ่งอดเปรียบเทียบไม่ไหว
มืดมนเท่าไร ต้องเดินต่อไป
ขอใครสักคนได้ไหม
มากอดฉันสักครั้ง
มาจุดไฟให้ฉัน
ช่วยมาเติมความหวัง ให้ฉัน
ช่วยคืนเวลาที่มันสดใส
ที่ทำอะไรก็ดูช่างมีความหมาย
คืนที่ได้นอนและไม่ต้องคอยร้องไห้
กอดฉัน ในวันที่ใจมันพังไม่มีชิ้นดี
ช่วยเป็นเหตุผลให้ฉันอยากลืมตาในวันนี้
ช่วยเป็นเหตุผลให้ฉันอยากลองดูอีกสักที
เมื่อวานนี้ 9:29 หลังเที่ยง
·
เห็นแล้ว
youtube.com
ความจนมันน่ากลัว - เจ้าไกด์「Official MV」
ความจนมันน่ากลัว
เจ้าไกด์
https://youtube.com/watch?v=ejtyeZoeyjA
คำร้อง/ทำนอง ปริญญา ขวัญซ้าย
เรียบเรียง อภิชัย ชูเกื้อ, ปริญญา ขวัญซ้าย
ความจนมันน่ากลัว ต้องดูแลครอบครัว
กลัวจะอดตาย ถ้าหากว่าเราไม่อดทน
ก็คงต้องสู้ไป แม้จะหมดแรง
แต่มันไม่มีสิทธิ์ที่จะท้อ ความจนมันน่ากลัว
กัดฟันทำงานมานาน แต่ว่ายังไม่สบาย
พอจะมาพูดถึงรายได้ ในยุคที่ข้าวของแพง
น้ำมันก็ขึ้นแล้วขึ้นอีก แต่ว่าจำใจต้องทน
ไอ้เรามันคนจนๆ ไม่รู้จะไปพึ่งใคร
เกิดมามันก็มีแต่ตัว ไม่ได้เกิดมาเป็นนายหัว
ร่ำรวยเงินทองในตัว ได้นอนห้องแอร์มีรถขับ
เจ็บปวดแต่ว่ามันต้องทน โดนเหยียดอย่างกับไม่ใช่คน
แต่ว่าสุดท้ายต้องทน ไม่ทำเราก็ไม่มีกิน
เส้นทางไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้ เหมือนใครเขา
จะยอมแพ้ก็คงไม่ได้ ทำได้เพียงแค่สู้ตาย
คนหาเช้ากินค่ำอย่างเรา
ความจนมันน่ากลัว ต้องดูแลครอบครัว
กลัวจะอดตาย ถ้าหากว่าเราไม่อดทน
ก็คงต้องสู้ไป แม้จะหมดแรง
แต่มันไม่มีสิทธิ์ที่จะท้อ
ความจนมันน่ากลัว ต้องทำงานเลี้ยงตัว
ไม่ได้เกิดมารวย มั่งมีเหมือนใครเขา
โว้วมันน่าน้อยใจเสียจริงๆ แต่ว่าก็ต้องสู้ไป
สู้อย่างคนหม้ายไหร เพราะความจนมันน่ากลัว
กัดฟันทำงานมานาน แต่ว่ายังไม่สบาย
พอจะมาพูดถึงรายได้ ในยุคที่ข้าวของแพง
น้ำมันก็ขึ้นแล้วขึ้นอีก แต่ว่าจำใจต้องทน
ไอ้เรามันคนจนๆ ไม่รู้จะไปพึ่งใคร
เกิดมามันก็มีแต่ตัว ไม่ได้เกิดมาเป็นนายหัว
ร่ำรวยเงินทองในตัว ได้นอนห้องแอร์มีรถขับ
เจ็บปวดแต่ว่ามันต้องทน โดนเหยียดอย่างกับไม่ใช่คน
แต่ว่าสุดท้ายต้องทน ไม่ทำเราก็ไม่มีกิน
เส้นทางไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้ เหมือนใครเขา
จะยอมแพ้ก็คงไม่ได้ ทำได้เพียงแค่สู้ตาย
คนหาเช้ากินค่ำอย่างเรา
ความจนมันน่ากลัว ต้องดูแลครอบครัว
กลัวจะอดตาย ถ้าหากว่าเราไม่อดทน
ก็คงต้องสู้ไป แม้จะหมดแรง
แต่มันไม่มีสิทธิ์ที่จะท้อ
ความจนมันน่ากลัว ต้องทำงานเลี้ยงตัว
ไม่ได้เกิดมารวย มั่งมีเหมือนใครเขา
โว้วมันน่าน้อยใจเสียจริงๆ แต่ว่าก็ต้องสู้ไป
สู้อย่างคนหม้ายไหร เพราะความจนมันน่ากลัว
ความจนมันน่ากลัว ต้องดูแลครอบครัว
กลัวจะอดตาย ถ้าหากว่าเราไม่อดทน
ก็คงต้องสู้ไป แม้จะหมดแรง
แต่มันไม่มีสิทธิ์ที่จะท้อ
ความจนมันน่ากลัว ต้องทำงานเลี้ยงตัว
ไม่ได้เกิดมารวย มั่งมีเหมือนใครเขา
โว้วมันน่าน้อยใจเสียจริงๆ แต่ว่าก็ต้องสู้ไป
สู้อย่างคนหม้ายไหร
เพราะความจนมันน่ากลัว ต้องดูแลครอบครัว
กลัวจะอดตาย ถ้าหากว่าเราไม่อดทน
ก็คงต้องสู้ไป แม้จะหมดแรง
แต่มันไม่มีสิทธิ์ที่จะท้อ
ความจนมันน่ากลัว ต้องทำงานเลี้ยงตัว
ไม่ได้เกิดมารวย มั่งมีเหมือนใครเขา
โว้วมันน่าน้อยใจเสียจริงๆ แต่ว่าก็ต้องสู้ไป
สู้อย่างคนหม้ายไหร เพราะความจนมันน่ากลัว